ذخيره سازي انرژي در باتريها نقش مهمي را در سيستمهاي الكتريكي مقياس كوچك و بزرگ شامل وسايل قابل حمل، انرژيهاي تجديد پذير، حمل و نقل برقي، شبكههاي هوشمند، فضاپيماها، كاربردهاي نظامي و... ايفا ميكند. با توجه به پايين بودن سطح ولتاژ سلولهاي ذخيره ساز انرژي )مانند سلول باتري ليتيومي(، لازم است كه سلولها با هم سري شوند تا با تشكيل يك رشته سلول نيازهاي ولتاژ مصرف كننده را برآورده سازند. به دليل عدم تطابق سلولها از لحاظ ظرفيت، سرعت دشارژ ذاتي، امپدانس داخلي و همچنين تفاوت دمايي در طول رشته )سرعت دشارژ ذاتي به طور قابل ملاحظه اي تابع دما است(، ولتاژ )شارژ( سلولهاي سري شده در زمان شارژ و دشارژ باهم متفاوت خواهد بود. متفاوت بودن شارژ سلولهاي سري شده در سطوح متوسط سبب كاهش طول عمر باتري، استفاده غيربهينه از انرژي و در سطوح بالاتر سبب خطاي عملكردي، آتش سوزي و حتي انفجار ميگردد. بنابراين عدم تعادل شارژ سلولها در رشته سلولهاي سري شده بسيار رايج و يك شاخص مهم براي مدت زمان عمر باتري ميباشد. براي غلبه بر اين مشكل از ساختارهاي يكسان ساز شارژ سلول- هاي سري شده استفاده ميشود، اين ساختارها كمك ميكنند تا شارژ سلولها متعادل و برابر شود و مشكلات گفته شده پيش نيايد. براي حل مشكل عدم يكسان بودن شارژ روي سلولهاي سري شده يك ساختار يكسان ساز شارژ پيشنهاد شده است. اين ساختار بر مبناي انتقال انرژي بين سلولها عمل ميكند و قادر به يكسان سازي شارژ سلولهاي سري شده همزمان با شارژ سلولها )يكسان سازي در حضور منبع خارجي(، همزمان با دشارژ سلولها )يكسان سازي در حضور بار( و در زمان قطع شارژر مي- باشد. در زمان شارژ سلولهاي سري شده كم شارژترين سلول از طريق ميكروكنترلر شناسايي ميشود و سپس يكي مسير اضافي براي شارژ بيشتر براي سلول هدف فراهم ميشود، بدين ترتيب سلول هدف علاوه بر مسير شارژ مشترك از طريق مسير يكسان ساز نيز شارژ ميشود، اين روند باعث ميشود كه سلول مذكور سريعتر شارژ شود و به سطح شارژ ساير سلولها برسد. در زمان دشارژ سلولهاي سري شده، سلول داراي بيشترين شارژ توسط ميكروكنترلر شناسايي ميشود و سپس يك مسير دشارژ اضافي براي آن ايجاد ميشود تا سريعتر دشارژ شود و بدين ترتيب به سطح شارژ ساير سلولها برسد. در زمان قطع شارژ، يكسان سازي همانند حالت اتصال شارژ صورت ميگيرد با اين تفاوت كه در اين حالت انرژي از مجموعه سلولهاي سري شده به سلول كم شارژ انتقال مييابد و بدين ترتيب شارژ سلول هدف افزايش پيدا ميكند و شارژ ساير سلولها كاهش پيدا ميكند تا در يك نقطه به هم برسند. با توجه به آنچه ذكر شد، ساختار پيشنهادي بسيار انعطاف پذير ميباشد و تحت هر شرايطي و مستقل از نوع المان وصل شده به دو سر آن )منبع، بار، مدار باز( قادر به يكسان سازي شارژ سلولهاي سري شده ميباشد و از اين طريق ضريب ايمني، ضريب استفاده و طول عمر سلولهاي سري شده افزايش مييابد. اين ساختار ميتواند به صورت يك مدار خارجي به ساير شارژهاي موجود اضافه شود و يا با اضافه كردن المانهاي لازم به يك شارژر/ دشارژر جامع تبديل شود.